Το τελευταίο διάστημα οι εφημερίδες βρίθουν από άρθρα που εκθειάζουν τα προτερήματα της φυλής μας, που υπογραμμίζουν με έμφαση τον πολιτισμό που ξεχειλίζει σε κάθε μας εκδήλωση, χωρίς να ξεχάσουν να αναφερθούν στη διάδοση του πολιτισμού και του δημοκρατικού πολιτεύματος στον υπόλοιπο κόσμο, υποστηρίζοντας πάντα ότι είμαστε η κοιτίδα του πολιτισμού και της δημοκρατίας. Η ίδια έπαρση μας χαρακτηρίζει και στις καθημερινές συζητήσεις μας, οι οποίες αρχίζουν και τελειώνουν με το παγκόσμιο πλέον φαινόμενο της οικονομικής μας κρίσης.Σε αυτό το κρεσέντο προβολής των προτερημάτων μας, δεν ξεχνάμε να υποβαθμίσουμε τον παγκόσμιο ρόλο των άλλων εθνών, όπως των γερμανών οι οποίοι αιματοκύλισαν την Ευρώπη δύο φορές ή των αμερικάνων, των δολοφόνων των λαών ή των εγγλέζων, των γάλλων κλπ.
Αξίζει λοιπόν να διερωτηθεί κανείς πώς είναι δυνατόν ένας λαός με τόσα προτερήματα να έχει φτάσει στο χείλος της καταστροφής και να αντιμετωπίζεται ως μαύρο πρόβατο από την ευρωπαϊκή και διεθνή κοινότητα. Οι περισσότεροι εξ ημών αποποιούνται της ευθύνης μας, υποστηρίζοντας ότι δεν φταίει ο λαός, αλλά το πολιτικό προσωπικό της χώρας, το οποίο πρόδωσε την εμπιστοσύνη του λαού. Αξίζει όμως να διατυπωθεί και η αιρετική άποψη, η οποία υποστηρίζει ότι το πολιτικό προσωπικό της χώρας το επιλέγουμε εμείς ο λαός και προέρχεται από τα σπλάχνα μας. Μπορεί να μην έχουμε επιλέξει όλοι εμείς τους αρχηγούς των κομμάτων, αλλά όλοι οι βουλευτές και όλοι οι υπουργοί έχουν εκλεγεί από εμάς και είναι κομμάτι μας. Όταν λοιπόν υποστηρίζουμε ότι έχουν προδώσει την εμπιστοσύνη του λαού, στην ουσία έχουμε προδώσει τους ίδιους μας τους εαυτούς. Είμαστε όμως μεγαλωμένοι με τόσους πολλούς μύθους και με τόσα πολλά ψέματα γύρω από τις δυνατότητες του έθνους μας, που μας είναι αδύνατον να παραδεχθούμε τα λάθη μας, ένα από τα οποία είναι και η παρούσα οικονομική και κατά βάση κοινωνική κρίση, που είτε το θέλουμε είτε όχι είναι αποκλειστικό δικό μας λάθος και κανενός άλλου.
Εάν λοιπόν είναι πραγματικότητα όλα αυτά που μας διακρίνουν, δηλαδή ηρωισμός, πολιτισμός, δημοκρατικό αίσθημα, ευστροφία, μαγκιά κλπ, γιατί χρειαζόμαστε τη βοήθεια της διεθνούς κοινότητας για να βγούμε από την κρίση; Γιατί χρειαζόμαστε τις αγορές για να βρούμε χρήμα;;; Πως μπορεί ένας πολιτισμένος, υπερήφανος και δημοκρατικός λαός να διατυμπανίζει ότι δεν θα πληρώσει αυτά που χρωστάει;;; Πως είναι δυνατόν να είσαι πολιτισμένος και δημοκράτης, χωρίς σεβασμό προς τους άλλους και χωρίς αναγνώριση των εσφαλμένων πράξεων και υποχρεώσεων σου;;;
Το ζητούμενο όμως δεν είναι πώς φτάσαμε εδώ. Το ζητούμενο είναι πώς φεύγουμε από εδώ.
Αναλύοντας τα οικονομικά δεδομένα της πατρίδας μας, θα πρέπει να σταθούμε σε τρεις ουσιώδεις διαπιστώσεις. Η πρώτη αφορά στο ύψος του δημόσιου χρέους, το οποίο στις 31.12.2010 ανερχόταν σε 340,2 δις €. Η δεύτερη έχει να κάνει με την ετήσια διαχείριση των οικονομικών μας, όπου σε περιόδους προ κρίσης, τα έξοδα μας υστερούσαν από τα έσοδα μας κατά 21,2 δις € μέσο όρο το χρόνο. Η τρίτη διαπίστωση σχετίζεται με τις κατηγορίες και το είδος των δαπανών στις οποίες οδηγούνται αυτά τα 21,2 δις € ετησίως.
Με πολύ μετριοπαθείς υπολογισμούς, μπορούμε να αποπληρώσουμε τα 340,2 δις € σε 15 χρόνια, καταβάλλοντας χρεολύσιο 22,7 δις € το χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να μειώσουμε, σήμερα κιόλας, τις ετήσιες δαπάνες του κράτους κατά 43,9 δις €, δηλαδή 21,2 δις € που είναι το ετήσιο έλλειμμα, συν 22,7 δις € που είναι η ετήσια δόση του δανείου χωρίς τους τόκους, οι οποίοι είναι υπολογισμένοι στις δαπάνες.
Τι θα σήμαιναν αυτά εάν είχαμε το θάρρος να δούμε την πραγματικότητα και να τα ξεκινήσουμε σήμερα. Πρώτον, θα έπεφταν τα spreadsχαμηλότερα και από τα spreadsμε τα οποία δανείζεται η Γερμανία. Δεύτερον, δεν θα χρειαζόταν να πουλήσουμε καμία επιχείρηση ή περιουσία, παρά μόνον ίσως να παραχωρήσουμε περιουσία για συγκεκριμένη χρονική διάρκεια για εκμετάλλευση, διατηρώντας την κυριότητα (π.χ. λιμάνια ή μαρίνες ή δρόμους), προκειμένου να αυξηθούν άμεσα οι επενδύσεις και η απασχόληση. Τρίτον, θα αποδεικνύαμε κυρίως στους εαυτούς μας και κατά δεύτερον στην ανθρωπότητα ότι είμαστε πράγματι πολιτισμένοι, ότι έχουμε πράγματι δημοκρατικό ήθος, ότι είμαστε πράγματι μάγκες και ότι δικαίως πήραμε το Euro2004 και κάναμε τους καλλίτερους ολυμπιακούς αγώνες το ίδιο έτος.
Πως περικόπτουμε όμως 43,9 δις ετησίως από τον κρατικό κορβανά ??? Τρεις είναι οι €βόρες κατηγορίες δαπανών του κρατικού μας προϋπολογισμού. Οι μισθοί – συντάξεις - επιδόματα εισφορές που ανέρχονται σε 27 δις, οι επιδοτήσεις- επιχορηγήσεις που ανέρχονται σε 22,3 δις και οι τόκοι των δανείων που ανέρχονται σε 16 δις.
Όσον αφορά τους τόκους, εάν αποφασίσουμε να μηδενίσουμε τα δάνεια, οι τόκοι θα μειώνονται 1 δις το χρόνο και στο τέλος της 15ετούς εξυπηρέτησης του δανείου δεν θα υπάρχουν πια.
Αναφορικά με την κατηγορία των επιχορηγήσεων – επιδοτήσεων ύψους 22,3 δις €, είναι ανάγκη να υπογραμμιστεί ότι υπάρχει πάρα πολύ λίπος για περικοπή σ΄ αυτή την κατηγορία των δαπανών. Για επιδοτήσεις στον γεωργικό τομέα 217,5 εκ €. Για επιχορηγήσεις σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ), γεωργικούς, βιοτεχνικούς, βιομηχανικούς και τουριστικούς οργανισμούς, καθώς και σε ΟΤΑ, πλέον των θεσμοθετημένων επιχορηγήσεων 7,6 δις € που τους χορηγούνται από άλλο κωδικό, 1,7 δις €. Για επιχορηγήσεις σε ιδρύματα και οργανισμούς υγείας, πρόνοιας και κοινωνικής ασφάλισης 15,5 δις €. Για επιχορηγήσεις σε επιστημονικά, πολιτιστικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα και οργανισμούς 1 δις €. Για ενισχύσεις σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου 1,2 δις € (εδώ περιλαμβάνονται και τα πολιτικά κόμματα, τα οποία εισπράττουν 85,1 εκ € από τον κρατικό προϋπολογισμό).
Η περικοπή 60%, δηλαδή 15 δις € από όλες αυτές τις δαπάνες, προϋποθέτει πολιτικό θάρρος, δημοκρατικό ήθος, αυτοσεβασμό και πολιτισμό.
Τέλος, αναφορικά με την κατηγορία των δαπανών για μισθούς συντάξεις - επιδόματα εισφορές που ανέρχονται σε 27 δις €, αξίζει να υπογραμμιστούν με έμφαση τα 653 χιλ. € για την χορηγία του Προέδρου της Δημοκρατίας και για τις χορηγίες των προηγούμενων προέδρων. Τα 45,6 εκ € για αμοιβές, επιδόματα και έξοδα των βουλευτών. Τα 11,6 δις € των αμοιβών των δημοσίων υπαλλήλων, από τα οποία μόνον τα 6,6 δις € είναι βασικός μισθός, τα υπόλοιπα 5 δις € είναι επιδόματα. Τα 538,8 εκ € για αποδοχές των πανεπιστημιακών. Τα 429,6 εκ € των δικαστικών λειτουργών, από τα οποία 45,1 εκ € αφορούν επίδομα ταχύτερης διεκπεραίωσης των υποθέσεων. Τα 745,6 εκ € των αμοιβών των γιατρών του ΕΣΥ. Τα 4,2 δις € για αποδοχές των στρατιωτικών, του προσωπικού της ΕΛ.ΑΣ, του Λ.Σ. του Π.Σ. και της Αγροφυλακής. Τα 132,7 εκ € για έκτακτη απασχόληση την περίοδο των εκλογών. Τα 6,6 δις € για συντάξεις, εκ των οποίων τα 2,4 δις € για συντάξεις στρατιωτικών και συνταξιούχων της ΕΛ.ΑΣ, του Λ.Σ. του Π.Σ. και της Αγροφυλακής.
Εάν για κάθε παραγωγική δραστηριότητα η οποία ασκείται από την πολιτεία σήμερα (λιμάνια, αεροδρόμια, οδικά δίκτυα, έκδοση αδειών δόμησης, επίβλεψη δημοσίων έργων, παραγωγή νερού, καθαριότητα, διάθεση λυμάτων, συμπεριλαμβανομένης της παιδείας και της υγείας με προϋποθέσεις και πιθανόν και άλλων δραστηριοτήτων), μεριμνήσουμε ώστε νομοθετικά να ασκείται από ιδιωτικές επιχειρήσεις με παράλληλη μείωση του προσωπικού που ασχολείται στον δημόσιο τομέα, το οποίο αργά ή γρήγορα θα απορροφηθεί από τον ιδιωτικό τομέα, τότε η μείωση άλλων 15 δις από τη συγκεκριμένη κατηγορία δαπανών του προϋπολογισμού είναι εφικτή. Η εφαρμογή βέβαια μιας τέτοιας πολιτικής, προϋποθέτει ότι ξεχνάμε τους μύθους με τους οποίους μεγαλώσαμε και σκεπτόμαστε εναλλακτικά για το καλό των επόμενων γενεών.
Υπάρχει άμεση ανάγκη να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε με διαφορετικό τρόπο και πρωτίστως αυτή η άμεση ανάγκη αφορά στο πολιτικό προσωπικό της χώρας. Εάν πραγματικά νιώθουμε πολιτισμένοι, εάν πραγματικά διαθέτουμε δημοκρατικό ήθος, εάν πραγματικά έχουμε αυτοσεβασμό, εάν πραγματικά είμαστε μάγκες και δεν κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας, τότε μπορούμε και μόνοι μας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου